خداحافظ گاری کوپر_رومن گاری

من مطلقا زیر بار خوشبختی نمیرم. خوشبختی برای کله پوک ها و دهاتی ها و سگ ها, برای پرولتاریا و بورژواها خوبه...من یک آدم آزادم. من نمی خوام بنده ی خوشبختی باشم. خوشبختی ها همه از یک قماش اند.کامت که شیرین شد,لذت زندگی را که چشیدی دیگر فاتحه ی عصیان خوانده شده.جایی که شیرین کامی باشه عصیان نیست.کیست که بتونه بگه دروغ میگم؟خوشبختی افیون ملت هاست,رکوده. بدبختی اسباب پیشرفته.اگر شلاق و مهمیز نباشه اسب از جاش تکون نمی خوره.اگه می تونید ثابت کنید که اینجور نیست

***********

کسانی که عقاید احمقانه شان را ابراز می کنند اغلب بسیار حساسند.هر قدر عقاید کسی احمقانه تر باشد کمتر باید با او مخالفت کرد. باگ میگفت حماقت بزرگترین نیروی روحانی تمام تاریخ بشرست.می گفت باید در برابر آن سر تعظیم فرودآورد,چون همه جور معجزه ای از آن ساخته است.

***********

هر چیز حدی دارد, حتی تصمیم آدم به کلنجار رفتن با واقعیات. وقتی آدم به آن حد رسید, دیگر کاری نمی شود کرد. واقعیات باید بروند یکی دیگر را پیدا کنند.

***********

_ پیشرفتم عالی است. بعضی وقت ها نصف شب از خواب بیدار می شم و میبینم هیچ احساسی ندارم. بی درد بی درد.یک پیروزی واقعی! یک جور خلا کامل و خیلی عالی! خلاصه این که من حالا می تونم ادعا کنم که به خوشبختی رسیدم. یا گمان میکنم بتونم یک شب زیبای بی مهتاب لب دریاچه بنشینم و هیچ احساسی نکنم. انگار خدا شفایم داده.

***********

کسی که سزاوار نام انسان باشد همیشه احساس ندامت میکند و این خود محکی برای شناختن انسان هاست.

***********

من چه می دانم چه هستم؟ من هستم, همین. و همین خودش یک کلاف پیچیده و پر دردسریست. من یک جور happening هستم, یک واقعه

***********

صدای عرعر خری را می شنوم. خریست و فوق العاده هم خوشحال و نیکبخت است. به قدری خوشبخت است که فقط خر ها می توانند باشند. با خود میگوییم "وای خدا چه فلاکتی در این عرعر نهفته است!" دلمان برایش کباب میشود ولی این برای آن است که خر واقعی خود ماییم

***********

و بزرگترین نیروی فکری بشریت بعد از بیبست انقلاب همچنان خریت بود.

***********

عشق دروغ نیست, چیز وحشت آوری نیست. به خلاف آنچه می گویند به فیلم های ترسناک هم شباهت نداره.حقیقت داره, قشنگ غرقتون میکنه.

***********

_جس, میلیون ها و میلیارد ها آدم توی این دنیا هست که همشون می تونن بی تو زندگی کنن. اما آخه چرا من نمی تونم. این درد رو کجا ببرم؟ من نمی تونم بی تو زندگی کنم. کاری که هر کسی می تونه بکنه, کاری که از یه بچه پنج ساله هم برمیاد از لنی برنمیاد.تو هیچ سر در میاری؟

***********

فقط گفتم آنهایی رو که می گذارن و میرن دوست ندارم. اینه که اول خودم میگدارم میرم. این جوری خاطر جمع تره

ذهن نوشته های یک دیوانه...